Identiteit

Een diepe emotionele ervaring

 

Een diepe emotionele ervaring die ik heb meegemaakt en waar ik iets over wil vertellen is het overlijden van mijn oma 2 jaar geleden. Ik had een goede band met mijn oma maar helaas leed zij al meer dan 20 jaar aan verschillende soorten van kanker. Borstkanker en huidkanker had zij al overleefd totdat bij haar in 2011 lymfklierkanker werd geconstateerd. Mijn oma was echt een vechter en heeft mij laten zien dat je veel meer kan overwinnen en dat je veel meer aankan dat je soms denkt. Ik weet nog dat ik een heel goed gesprek heb gehad met mijn oma een paar dagen voordat zij er niet meer was. Zij vroeg mij om altijd voorzichtig te blijven met mijn grote passie paarden. Zij vertelde mij ook nooit dat ik nooit van mijn leven moest opgeven en altijd moest doorzetten hoe moeilijk sommige situaties ook kunnen zijn. Nu rij ik zelf meerdere paarden maar mijn beste paard heeft een jaar geleden een ernstige blessure opgelopen. De revalidatie tijd werd geschat op minimaal een jaar en uiteindelijk heeft het ander half jaar geduurd voordat zij weer volledig de oude was. Heel veel mensen vroegen mij waarom ik mijn paard op dat moment niet had verkocht. Het zou mij immers heel veel tijd, energie en geld kosten. Maar iets in mij zei dat het weer goed zou komen, en ik mocht niet opgeven. Dit had ik mijzelf en mijn oma dan ook beloofd. Na ander half jaar revalidatie is mijn paard weer helemaal hersteld en zijn we weer volop in training, rijden wij weer wedstrijden en hebben wij mooie sponsor contracten. Nu nog spreken mensen mij aan met het verhaal dat ze het knap vinden dat ik niet heb opgegeven. Stiekem ben ik hier zelf ook wel een beetje trots op. Het heeft mij ook gevormd tot een ander persoon. Ik geef veel minder snel op en zie vaker positieve dingen in. Dit zorgt er ook voor dat ik veel van mensen om mij heen verwacht, dat zij ook niet zo maar opgeven. Dit is dan ook wat ik later in mijn klas erg wil gebruiken. Ik wil kinderen hoger op brengen, dat kinderen boven zichzelf uitstijgen en achteraf terug kijken en trots zijn op zichzelf. Natuurlijk is dit voor het ene kind een veel grotere stap dan voor een ander kind, dit vind ik niet belangrijk. Ik vind het belangrijk dat kinderen leren, doorzetten maar ook vooral geloven in zichzelf.

 

Identiteit en onderwijs

Volgens Alkema, van Dam, Kuipers, Lindhout & Tjerkstra (2006) verstaan we onder identiteit van een school het eigene van de school of dat wat een school uniek maakt.

De identiteit van een school uit zich bij docenten op de manier waarop zij met leraren en met leerlingen omgaan. Maar ook hoe leraren met ouders omgaan en ook net collega’s. Ook uit de inhoudelijke keuzes blijkt de identiteit van een school. zo kiest een school ervoor om wel of geen kerstfeest te vieren, even eens als sinterklaas en Pasen. Maar ook blijkt de identiteit van een school uit de methode keuze van bijvoorbeeld taal en rekenen. De visie van de school wordt door het team vertaald in doelen voor opvoeding en onderwijs (Alkema, van Dam, Kuipers, Lindhout & Tjerkstra, 2006). Identiteit is aan onderwijs gekoppeld om duidelijk te maken waar je als basisschool voor staat.

 

Identiteit in de hersenen

Identiteit wordt opgebouwd in de hersenen. Identiteit staat vaak voor jijzelf, jij als individueel persoon. Hoe jij als persoon reageert op mensen maar ook op situaties doen je vanuit je eigen ik. Je eigen identiteit, vanaf je eigen geest dus. Hoe beter het kind zijn eigen ik ontdekt hoe meer dit zijn gedrag beïnvloed. Een kind vind zijn eigen ik geleidelijk aan (Hooijmaaijers, Stokhof &Verhulst, 2009). Een kind leert dit door naar zichzelf te kijken en zichzelf hierop aan te passen. Hoe een kind dit doet komt ook weer voort uit zijn eigen ik, en vormt hem ook weer tot zijn eigen ik.

 

De 3 neurale niveaus van het ‘ik’

 

Er zijn drie neurale niveaus van het ik: het primordiale zelf, het kernzelf en het autobiografische zelf.

Het eerste niveau, het primordiale niveau, houd in dat je weet dat jouw eigen lichaam bestaat en aanwezig is. Of te wel je weet van jezelf dat je bestaat en dus leeft. De tweede fase, het kernzelf, houd in dat er van andere inhouden van de geest een belangrijk persoon beschikbaar is zodra de belangrijke persoon direct verbonden is met enkele van de aanwezige inhouden van de geeft. Op deze manier krijgt het proces een subjectieve kleur. In het brein ontstaan er naast prikkels ook waarderingen. Het autobiografische zelf houd in dat je bezig beent met het maken van plannen voor de toekomst. Ook houd deze fase in dat je een idee hebt van het verleden en het heden.

 

Het verschil tussen emoties en gevoelens

Emoties en gevoelens worden vaak als synoniemen van elkaar gezien. Echter zijn het twee verschillende dingen. Emoties worden gereguleerd door de amygdala. De amygdala is een oud deel in de hersenen. Doordat de amygdala in de hersenen geprikt word, wordt de prikkel omgezet in een fysiologische reactie. Dit zijn reacties waar je geen controle over hebt, denk bijvoorbeeld aan het constant knipperen van je ogen. Maar ook het trillen van je stem en je hartslag die opeens verhoogt.

Gevoel is daarin tegen een bewuste reactie. Een bewuste reactie op een emotie weleens waar. Jouw gevoel wordt geleid door jouw prefrontale cortex. In jouw prefrontale cortex neem jij beslissingen. Ook zorgt de prefrontale cortex voor impuls controle. Hieruit kan je dus concluderen dat gevoel te controleren is en emotie niet.

 

Type onderwijs

De vraag is of het typen onderwijs bijdraagt aan de identiteitsontwikkeling van een kind.  Zo bestaan er Rooms Katholieke scholen, Protestante scholen en ook openbare scholen. Elke vorm brengt een andere visie met zich mee, deze visie heeft natuurlijk invloed op de identiteit van kinderen.

 

Rooms katholiek

Een Rooms katholieke school gaat ervan uit dat alle kinderen het geloof zien als een beleving. Binnen een Rooms katholieke school is er ruimte voor discussie om zo de kinderen beter in te lichten van het geloof. Er wordt binnen de school veel gedaan om inspiratie te vinden in het levenspad van Jezus Christus. De spirituele waarden zijn belangrijk en zijn een rode draad door het schooljaar. (De droomspiegel, 2014)

 

Protestants Christelijk

Op een Protestants christelijke school zijn godsdienstlessen en de dagopeningen erg belangrijk. De omgang met zin- en levensvragen worden verwerkt in de kennisoverdracht vanuit de lessen. Het christelijk geloof heeft in deze scholen de belangrijkste rol. Bijbel verhalen worden zo opgedragen aan de leerlingen dat zij er belangrijke lessen van leren. Het gaat binnen deze school om de essentie van de boodschap en het maakt daarbij niet uit hoe de boodschap overgegeven is.

 

Openbare school

De kernwaarden van het openbaar onderwijs staan centraal op een openbare school. Ontmoetingsonderwijs is voor openbare scholen heel belangrijk, hun inspiratie waaruit zij werken is hierop gebaseerd. Het is belangrijk dat de leerlingen het principe van respect leren. Dit houd in dat zij respect hebben voor andermans mening en dat ook de verschillen gerespecteerd moeten worden. Binnen openbare basisscholen stimuleren de docenten dit, ook zorgen zij voor een fijn pedagogisch klimaat. (Onderwijsgroep perspecto, 2014)